نیاز جامعه به حکومت و نظام سیاسی امری است که همواره مورد توجه و نظر متفکران سیاسی بوده است و آن را از ضروریات زندگی اجتماعی بشر مفروض داشته­اند. باید اذعان داشت كه یکی از اهداف مهم بعثت پیامبران صاحب شریعت، بیان چگونگی اداره جامعه و تشکیل حکومت بوده است، که بعضی از پیامبران هم در این زمینه موفق بودند و از آن­جا که مکتب مقدس و روح بخش اسلام، عالی­ترین و جامع­ترین مکاتب دنیاست در این مورد از ویژگی­های خاصی برخوردار است؛ زیرا اسلام یک دین حکومتی و سیاسی است که سیاست در درون آن نهفته است و منشأ قانون و حکومت آن هم خود اسلام است. احکام حکومتی اسلام همان دیانت وشریعت اسلامی است که از سوی حضرت حق به پیامبرش وحی شده است. ضرورت وجود نظام سیاسی در اسلام از بدیهیات و ضروریات اولیه است، كه عقل و شرع بر آن صحه می­گذارند و نیازی به دلیل و برهان ندارد؛ ما در این فصل برآنیم تا علاوه بر تبیین موضع تحقیق و ادبیات تحقیق-حفظ اقتدار نظام سیاسی اسلام با تكیه بر قرآن كریم و سیره معصومان:- به صورت اجمال نیز به تبیین ماهیت «نظام سیاسی در اسلام» بپردازیم.

1- ادبیات تحقیق

الف- موضوع و طرح مسئله (اهمیت و موضوع و هدف)

با توجه به اهمیت موضوع و این­که در زندگی روزمره هرکسی در درون حکومت اسلامی خواه­ ناخواه با موضوع حکومت  و بحث­های پیرامون

 اقتدار نظام اسلام و چگونگی روابط با دیگر ملت ها روبه­رو است، و این­که قوام جامعه و مردم به حفظ اقتدار نظام آن حکومت وابسته است و در صورت اخلال در آن، نظم زندگی و معیشت مردم به خطر افتاده و دچار هرج و مرج می­شود، بنابراین، حفظ اقتدار نظام از جنبه سیاسی و اقتصادی مانع از هم­گسیختگى و هرج و مرج در جامعه می­شود و در این راستا باید به آن پرداخت و نسبت به چنین مسأله مهمی بی­تفاوت نبود. بی­شک ارائه راه­کارهای مناسب با تدبر در قرآن كریم و سیره معصومین:و تبیین این موضوع کمکی شایان به اعتلا و رشد جامعه اسلامی می­باشد چرا که وجوب حفظ کشور اسلامی و جان و مال و ناموس مسلمانان از خطر تعرض دشمنان اسلام و بیگانگان یکی از مسایل مسلّم و مورد اتفاق فقهای شیعه، بلکه همه مسلمانان است. مسأله حفظ عزت و اقتدار نظام سیاسی اسلامی و صیانت از آن در طول قرون متمادی به شدت مورد توجه و پی­گیری بوده است. بر آن شدیم تا با رجوع به قرآن و سنت مبانی عزّت و حفظ اقتدار مسلمانان و جامعه اسلامی را تبیین و در این زمینه راه­کارهایی ارائه نماییم.

ب- مبانی نظری و مرور مختصری بر پیشینه، چارچوب نظری، پرسش­ها و فرضیه­ها

باتوجه به کامل بودن برنامه اسلام برای دستیابی به جهانی شدن و سعادت و هدایت بشر، به نظر می­رسد، در این زمینه راه­کارهای آن در منابع اسلام آمده باشد که این منابع عبارتند از وحی الهی (قرآن) و سیره معصومین:که متصل به سرچشمه وحی می­باشد. با این نظریه حکومت اسلام باید اقتدار لازم را داشته باشد. این نظریه ما را بر آن داشت تا مولفه­های آن را مورد بررسی قرار دهیم. در این زمینه فرضیه­ها و پرسش­هایی مطرح است، از جمله:

پرسش­های پژوهش

1-       آیا نظام اسلام و تشکیل حکومت آن ضرورت دارد؟

2-       آیا می­توان با استکبار رابطه برقرار کرد؟

3-       شرایط حفظ اقتدار نظام سیاسی اسلام و چارچوب برقراری رابطه با بیگانه چیست؟

4-       مرزبندی و محدوده روابط سیاسی اسلام با بیگانگان چگونه است؟

5-       راه­كارهای حفظ اقتدار نظام سیاسی اسلام چیست؟

فرضیه­های پژوهش

1-       اسلام به عنوان دین جهان شمول، برنامه، مبانی و اصول كاملی برای حفظ اقتدار دارد.

2-       قرآن و سیره معصومین:به مثابه الگویی برای حفظ اقتدار نظام سیاسی اسلام می­باشند.

3-       با توجه به مرزبندی­ها و محدودیت در روابط، اسلام خواهان حفظ اقتدار است.

4-       جهانی شدن مستلزم داشتن قدرت است، و برای حفظ اقتدار نیز به قدرت نیاز است و بدون تعامل با دیگران این امر شدنی نیست.

5-       تفاوت سیره حكومتی معصومین:با هر شكل و نوعی، همگی در راستای حفظ اقتدار نظام سیاسی اسلام بوده­اند.

پیشینه تحقیق

مبنای این پژوهش دست­یابی و رسیدن به یک نتیجه تحقیقی خوب با استفاده از تجربیات پیشین محققان قبلی نسبت به مساله است. هر پدیده­ای دارای سابقه یا پیشینه­ای است و نباید فراموش کرد که هیچ تحقیقی در خلاء صورت نمی­گیرد. بنابراین، بطور طبیعی هر پژوهش در تداوم پژوهش­های پیشین به انجام می­رسد، تا از دوباره کاری­ها در آن اجتناب شود، و هم از داده­های تحقیقات پیشین برخوردار می­گردد. موضوع «حفظ اقتدار نظام سیاسی اسلام با تکیه بر قرآن کریم و سیره معصومین:» نیز به همین تداوم وابسته است. هر پژوهش باید متکی به دستاوردهای پیشین باشد، در حالی­که خود هم سخنی تازه دارد و هم، روش­هایی دقیق­تر در شناخت پدیده را بکار می­گیرد و این امر با توجه به منابع استفاده شده در تحقیق و هم­چنین تجزیه و تحلیل داده­ها و نتایجی که بدست آمده به وضوح مشهود است.