:

هیپوتیروییدی خفیف ،شواهد بیوشیمی کمبود هورمون تیرویید در بیمارانی است که ویژگی های بالینی هیپوتیروییدی در آنها بسیار جزیی بوده یا اصلا وجود ندارد.در این بیماران در عین حال افزایش خفیف سطح سرمی TSH دیده میشود.

با توجه به اینکه افزایش خفیف سطح TSH موجب اختلال متابولیسم چربیها میشود، دیس لیپیدمی در این  بیماران میتواند زمینه ساز مشکلات قلبی عروقی در آنها باشد.هدف از مطالعه ما بررسی  تأثیر درمان زودرس با لووتیروکسین برلیپیدهای سرم دربیماران مبتلا به هیپوتیروئیدی خفیف بود.

مواد و روش:

درطی این مطالعه مداخله ای کمی(Randomized Clinical Trial) تعداد 82 بیمار مبتلا به کم کاری تیروئید تحت بالینی از کلینیک سرپایی بیمارستان شهید بهشتی قم به طور راندوم  مورد بررسی قرار گرفتند که دارای سطح سرمی T4 طبیعی و سطح سرمی TSH>5.2 mu/L بودند.سطح پایه لیپیدهای سرمی بیماران سنجیده شد و سپس بیماران به طور تصادفی به دوگروه شاهد ومورد تقسیم شده وبرای گروه مورد درمان با لووتیروکسین به مدت سه ماه آغاز شد وسپس بیماران هردو گروه مجددا مورد ارزیابی قرار گرفتند.

نتایج:

میانگین سنی در گروه مورد 68/39 و در گروه شاهد 63/37 بود.بعد از 3 ماه درمان با لووتیروکسین در گروه مورد مداخله مقدار T4 به طور معنی داری افزایش پیدا کرده بود و مقدارTSH ,TG, chol, LDL HDL, به طور معنی داری کاهش پیدا کرده بودند.

نتیجه گیری:

 

 

 

این مطالعه نشان داد درمان با لووتیروکسین در بیماران مبتلا به کم کاری خفیف تیروئید می تواند سطح سرمی LDL, TG, chol را به طور معنی داری کاهش دهد.

 کلید واژه ها: هایپوتیروئیدی خفیف، لووتیروکسین، لیپید

فهرست مطالب:

فصل اول: معرفی پژوهش………………………………………………………………………………………………………….1

1-1بیان مسئله:……………………………………………………………………………………………………………..2

1-2 اهداف پژوهش……………………………………………………………………………………………………..5

1-3 سوالات و فرضیات پژوهش…………………………………………………………………………………..6

فصل دوم: دانستنی های موجود در پژوهش………………………………………………………………………………..7

2-1 بخش اول: چارچوب پنداشتی……………………………………………………………………………….8

2-1-1 غده تیروئید………………………………………………………………………………………8.

2-1-2 هایپوتیروئیدی……………………………………………………………………………………17

2-1-3 دیس لیپیدمی…………………………………………………………………………………28

2-2 بخش دوم: مروری بر مطالعات انجام شده……………………………………………………………….42

فصل سوم: مواد و روش کار:……………………………………………………………………………………………………46

فصل چهارم: نتایج…………………………………………………………………………………………………………………..53

فصل پنجم: بحث…………………………………………………………………………………………………………………. 70

فصل ششم: نتیجه گیری و پیشنهادات……………………………………………………………………………………..75

منابع…………………………………………………………………………………………………………………………………..76

 

فهرست  جداول:

جدول 1-3:متغییر های مورد بررسی در مطالعه…………………………………………………………………………..48

جدول 5-4: مقایسه تست های عملکرد تیروئید و سطح لیپید دردوگروه شاهدومورد قبل از کارآزمایی…………………58

جدول 6-4: مقایسه تست های عملکرد تیروئید و سطح لیپید در دو گروه شاهد و مورد بعد از کارآزمایی:………………60

 

فهرست نمودارها:

نمودار 2-4: مقایسه میانگین TSH اولیه بیماران مورد مطالعه بر حسب گروه مورد و شاهد……………………………………..59

نمودار 3-4:مقایسه میانگین HDL اولیه بیماران مورد مطالعه بر حسب گروه مورد و شاهد……………………………………..60

نمودار 4-4: مقایسه میانگین T4 قبل وبعد از کارآزمایی به تفکیک دو گروه شاهد ومورد………………………………………..64

نمودار 5-4: مقایسه میانگین  TSHقبل وبعد از کارآزمایی به تفکیک دو گروه شاهد ومورد……………………………………..65

نمودار 6-4: مقایسه میانگین TG قبل وبعد از کارآزمایی به تفکیک دو گروه شاهد ومورد………………………………………..66

نمودار7-4: مقایسه میانگین کلسترول قبل وبعد از کارآزمایی به تفکیک دو گروه شاهد ومورد………………………………….67

نمودار 8-4: مقایسه میانگینHDL قبل وبعد از کارآزمایی به تفکیک دو گروه شاهد ومورد……………………………………68

نمودار 9-4: مقایسه میانگین LDL قبل وبعد از کارآزمایی به تفکیک دو گروه شاهد ومورد……………………………………69

نمودار11-4: همبستگی سطح TSH با HDL اولیه بیماران مورد مطالعه……………………………………………………………….72

-1: بیان مسئله:

از نظر تعریف، اصطلاح ساب كلینیكال هایپوتیروئیدی به طور كلی برای توصیف بیمارانی با سطح نرمال  FT4 و افزایش خفیف سطح سرمی TSH توصیف می‌شود. دیگر اصطلاحاتی كه برای این شرایط استفاده می‌شود؛ هایپوتیروئیدی خفیف، هایپوتیروئیدی پیش بالینی و یا كاهش ذخیره تیروئید است. میزان افزایش TSH در این بیماران كم است و حدوداً بین 10-4 mu/L می‌باشد.(1)

در حقیقت هیپوتیروییدی خفیف، شواهد بیوشیمی کمبود هورمون تیرویید در بیمارانی است که ویژگی های بالینی هیپوتیروییدی در آنها بسیار جزیی بوده یا اصلا وجود ندارد. در این بیماران در عین حال افزایش خفیف سطح سرمی TSH دیده می­شود.(1)

اگرچه هیپوتیروییدی خفیف اغلب بی علامت است، اما 30% بیماران شواهدی دارند که کمبود هورمون تیرویید را مطرح میکند. یکی از عوارض و در عین حال  نشانه های هیپوتیروییدی خفیف، تاثیر بر عملکرد قلبی ریوی است. در مطالعه ای که در این زمینه انجام گرفته  است، تصریح شده که: عملکرد میوکارد در بیماران با هیپوتیروییدی خفیف مختل میشود و هیپوتیروییدی خفیف به عنوان عامل خطر یرای بیماریهای قلبی عروقی ارزیابی شده است.در مطالعات مختلف به صراحت تاکید شده که دیس لیپیدمی ایجاد شده  در هیپوتیروییدی خفیف  علت اصلی بروز مشکل قلبی عروقی در این بیماران است.(2).

اما در برخی از رویکردهایی که اخیرا منتشر شده اند،درمان بیماران تا هنگامی که سطح TSH در آنها زیر 10mu/L است توصیه نشده ودیس لیپیدمی جز اندیکاسیون های درمان محسوب نمی­شود. (1)

در عین حال  دیس لیپیدمی در این گروه از بیماران هم وجود داشته  و میتواند زمینه ساز مشکلات قلبی عروقی در این بیماران باشد. بنابراین با رویکرد به این تحقیقات و با توجه به اینکه اهمیت دیس لیپیدمی در بیماران هیپوتیروییدی خفیف  و اثرات جایگزینی هورمون تیرویید روی لیپیدها هنوز بحث برانگیز است و در تعدادی از مطالعات انجام گرفته طی سالهای اخیر درمان با لووتیرو کسین در بیماران  هیپوتیروییدی خفیف توانسته باعث کاهش سطح LDL سرم شود و عملکرد قلبی را بهبود بخشد(3,4) اما در مقابل در تعداد قابل توجهی از مطالعات نیز درمان چنین بیمارانی با لووتیرو کسین  کاهش اساسی در سطح کلسترول تام سرم یا LDL را درپی نداشته است(5)

به علاوه وجود  چنین نتایج متناقضی در این مساله  اهمیت سایر فاکتورهای موثر بر دیس لیپیدمی شامل نژاد و قوم و اثرات محیطی را نیز مطرح  می نماید، چنانچه در برخی مطالعات تاثیر عامل ژن بر ایجاد و پاسخ به درمان دیس لیپیدمی در بیماران هایپوتیروئیدی خفیف با اثبات رسیده است(6)

لذا با توجه به تعداد نادر مطالعات مشابه در این زمینه در کشور و عدم انجام مطاله مشابه در شهر قم, بر خود لازم دیدیم که در مطالعه ای به بررسی این موضوع بپردازیم  که آیا درمان با لووتیروکسین در بیمارانی با هیپوتیروییدی خفیف که سطح سرمی TSH  زیر 10mu/L است و سایر اندیکاسیون های درمان با لووتیروکسین شامل ( Anti-TPOمثبت ،حاملگی،مبتلا بودن به گواتر)را ندارند، خواهد توانست سطح سرمی لیپید را در بیماران کاهش دهد یا خیر.

مسلما اثبات این مساله که درمان با لووتیروکسین سبب کاهش سطح سرمی لیپید در بیماران هیپوتیروییدی خفیف میشود، نقش مهمی در پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی، ارتقا  سلامت و کیفیت زندگی در این دسته از بیماران خواهد شد.