جمعیت کلیدی ترین مفهوم در حشره شناسی است. تمام تلاش ها برای این است که عملکرد محصول افزایش یابد و نرخ بقای جمعیت رو به افزایش انسان بالا رود. انسان برای رسیدن به این هدف ساختار جمعیت بسیاری از موجودات از جمله حشرات را تحت تأثیر قرار داده است. شناخت جمعیت و مطالعه رفتارهای آن از این دیدگاه، امری اجتناب ناپذیر است (بنی عامری، 1382). جمعیت انسان در کره زمین بسیار زیاد است و روند رو به افزایش نیز دارد. بشر برای تاٌمین نیازهای خودخواهانه اش و به خاطر ایجاد مزارع گسترده تر و بهره برداری بیشتر، اکوسیستمهای طبیعی را به سرعت بر هم زده و موجب تخریب جنگل ها، نابودی خاک و گیاه خودرو و حیات وحش می گردد. روشهای بهره برداری و متکی بر تکنولوژی ماشینی و مواد شیمیایی مصنوعی، ممکن است در کوتاه مدت پر بازده باشند اما مسلما پایدار نبوده و آلاینده محیط خواهند بود. امروزه ثابت شده است که باید برای جانوران وحشی و گیاهان خورو نیز حق حیات قائل شد ودر فضای موجود سهمی نیز

 برای آنها منظور نمود. بنابر این تولید بیشتر و در عین حال حفظ محیط زیست دو موضوعی است که هماهنگی آنها در آغاز قرن بیست ویکم مورد توجه انسان خواهد بود. کنترل بیولوژیک آفات، پاسخی است طبیعی به بخشی از این برنامه که کنترل پایدار را به ارمغان آورده و برای محیط زیست نیز ناآلاینده محسوب می گردد (موسوی، 1379).

شب پره کوچک خرما Batrachedra  amydraula   یکی از مهمترین آفات میوه نارس خرما در نخلستان می باشد که با تغذیه از جنین، ارتباط بین میوه و پایه آن را قطع می نماید و موجب خشک شدن و ریزش میوه خرما می گردد. خسارت این آفت از نخلستان  آغاز  و با انتقال به انبار قادراست به سیکل زندگی خود ادامه دهد (اسماعیلی، 1375؛ دامغانی،1377؛ شایگان و همکاران، 1377و پژمان، 1380).

خسارت این آفت در سالهای اخیر در نخلستانهای کشور روند افزایشی داشته است، به طوریکه در بعضی درختان50 تا 70 درصد میوه ها توسط لارو نسلهای مختلف آفت خسارت دیده و ریزش نموده است. به دلیل شرایط نا مناسب نخلستانها ، باد بردگی سم، وضعیت چتری شکل تاج (Canopy) درخت خرما و عوامل جوی نامساعد مبارزه شیمیایی بصورت زمینی یا هوایی به وسیله هواپیما، نه تنها در کنترل این آفت موفقیت آمیز نبوده بلکه موجب افزایش آلودگی محیط زیست و حذف جانوران مفید نیز شده است (روحانی، 1367 و کرمپور، 1384). بنابراین استفاده از سایر روش های کنترل آفت از جمله کنترل بیولوژیک مورد تأکید محققین می باشد.

زنبورهای خانواده Bethylidae  زنبورهایی با گسترش جهانی از مناطق گرمسیری تا مناطق زیر آرتیک می باشند (فرازمند، 1386). این خانواده در دنیا دارای 7 زیر خانواده، 97 جنس و 2216 گونه است (Azevedo, 2006). این زنبورها، اکتوپارازیت انفرادی یا گروهی کرم میوه خوار خرما می باشند که بیش از 20 عدد تخم را روی میزبان قرار می دهند. تعداد تخم در هر تخمگذاری متناسب با اندازه میزبان می باشد. همچنین در شرایط آزمایشگاه ماده های درشت تر تعداد بیشتری تخم می گذارند و طول عمر بیشتری دارند (Hardy et al., 1992).

در بررسی های زیست شناسی، طول دوره یک نسل زنبور در شرایط طبیعی حدود 9 تا10 روز تعیین شده است. با توجه به طول دوره یک نسل آفت که حدود یک ماه می باشد، در مقابل هر نسل آفت، زنبور 3 نسل تولید می کند، به عبارت دیگر از اوایل اردیبهشت ماه تا اواخر خرداد ماه که آفت فعال است زنبور 8-9 نسل ایجاد می کند که بیانگر پتانسیل قابل توجه پارازیتوئید است (شایگان، 1376)

نظر به کمبود اطلاعات درباره خصوصیات زیستی و رفتار جفتگیری این زنبور پارازیتوئید روی کرم میوه خوار خرما، موضوع طرح حاضر به این امر اختصاص یافت.