کاهش ابعاد مدارات دیجیتال و ترانزیستورها یکی از چالش های امروزه در طراحی و ساخت مدارات مجتمع می باشد که با توجه به نیاز روزافزون به استفاده از مدراهای مجتمع این چالش، کاهش ابعاد همراه با عوامل ناخواسته از قبیل افزایش جریان نشتی در ساختمان و معماری این مدارها می باشد. با توجه به این نکته که یکی از ابزارهای مورد استفاده در ساخت و طراحی سیستم­های دیجیتال گیت قابل برنامه ریزی میدانی می باشد که این ابزار در ساخت و طراحی بسیاری از سیستم ها کاربرد دارد                          (Lamoureux  and Luk 2008, 338-345). این ابزار دارای اجزای مختلفی می باشد که قابلیت پیکر بندی و برنامه­ریزی را دارا می باشد (Lamoureux  and Luk 2008, 338-345; Naji 2004, 1055-1081).

یکی از توانمندی­های گیت قابل برنامه این است که می توان هر مدار دیجیتالی را توسط این ابزار پیاده سازی کرد. گیت قابل برنامه ریزی میدانی از بلوک های های منطقی قابل پیکربندی “1” تشکیل شده است (Lamoureux  and Luk 2008, 338-345). علاوه بر مورد ذکر شده در قسمت قبل اجزای دیگری نیز درگیت قابل برنامه ریزی میدانی از قبیل واحدهای محاسباتی و رابط های ورودی وخروجی که به شکل بلوک های مجزایی هستند و سوییچ های مسیریابی شکل 1-1 ،”2″ می باشند که کار این ابزار برقراری ارتباط بین بلوک های منطقی می باشد.

شکل 1-1: سوئیچ های مسیریابی

 
ساختار بلوک های منطقی قابل پیکربندی شکل 1-2 شامل جداول صحت”3″ می باشد که در انواع تجاری این ابزار جداول صحت شکل 1-3 معمولا دارای 4 ورودی بوده این جداول صحت قابلیت برنامه ریزی انواع توابع دیجیتال ترکیبی 4 ورودی را دارا می باشند (Ebrahimi et al 2011, 12–20).

شکل 1-2: جداول صحت

 
یکی از قسمت های اصلی در جداول صحت سلول های حافظه “4”می باشند که جداول درستی توابع دیجیال را نگهداری می کنند بر اساس محتویات سلول های حافظه و انتخاب سلول های مورد نظر که به ورودی یک مالتی پلکسر اعمال می گردند یک بردار به ورودی تابع دیجیتال اعمال می گردد که این بردار شامل مقادیر جدول صحت می باشد.
 
 

شکل 1-3: مالتی پلکسر چهار ورودی

 
بخش دیگری که از سلول­های حافظه در معماری بلوک های منطقی قابل پیکربندی استفاده می کند   سوییچ­های مسیریابی که ارتباط بین بلوک ها را میسر می سازند.