قارچ ها به عنوان یک عامل مشخص و فزاینده مرگ و میر در انسان و حیوانات به شمار می‌روند. اخیراً این عوامل به عنوان علل عفونت های فرصت طلب با سیر شدید، به خصوص در موارد دچار ضعف ایمنی شناخته شده اند. از آنجایی که پیش آگهی حالات فوق وخیم می‌باشد تشخیص سریع و درمان این عفونت ها ضروری می‌باشد. این امر مهم به همکاری آزمایشگاه و پزشک و دامپزشک بستگی خواهد داشت. در حقیقت روش های آزمایشگاهی، اطلاعاتی را فراهم می‌آورد که کلینیسین را قادر به اثبات یک تشخیص بالینی با عامل قارچی یا رد یک عفونت قارچی می‌نماید. لذا تشخیص بررسی عفونت قارچی بستگی به ترکیب یافته های آزمایشگاهی و بالینی دارد.

درمان های نوین بر مبنای تشخیص صحیح می‌باشد. هنوز هم این واقعیت که لگرون قارچ شناس بیان داشت وجود دارد: زمانی که ما بیماری را تشخیص نمی‌دهیم آن را بیماری قارچی می‌نامیم در واقع گاهی اوقات بیماری های جلدی و احشایی به عنوان عفونت های قارچی جدی بیان می‌شوند. (به صرف اینکه تظاهر بالینی مشابهی دارند) و بالعکس گاهی اوقات عفونت های شدید قارچی اشتباهاً به عنوان بیماری های جلدی معمولی، نادیده گرفته می‌شوند.

یکی از اندام های حسی که حیوانات را از محیط خارج مطلع می‌سازد دستگاه بینایی است. طیف گسترده ای از باکتری‌ها و قارچ‌ها در سطح چشم حیوانات سالم یافت می‌شود. این ارگانیسم‌ها با مصرف مواد مغذی ، اشغال فضای سطحی و نیز تولید مواد مهار کننده (آنتی بیوتیک‌های پلی پپتیدی)از رشد ارگانیسم‌های پاتوژن فرصت طلب در لایه‌های سطحی چشم جلوگیری به عمل می‌آورند. پلک‌ها، لیزوزیم، بتالیزین، لاکتوفرین، ایمنوگلوبولین‌های ترشحی و لوکوسیت‌های موجود در Preocular tear film از دیگر عوامل محافظت کننده سطح چشم می‌باشند. اما مهم‌ترین و موثرترین سد در برابر عفونت ارگانیسم‌های فرصت طلب، اپی‌تلیوم قدامی قرنیه می‌باشد به همین دلیل است که اکثر بیماری‌های عفونی قرنیه پس از وارد آوردن ضربه به سطح چشم و تخریب اپی‌تلیوم آن اتفاق می‌افتد.

از این رو در این تحقیق سعی بر آن شده است که با معرفی قارچ‌های جدا شده از 41 جفت چشم گاو هلشتاین، چگونگی امکان پاتوژن شدن آنها و یا مهیا نمودن محیط جهت رشد سایر میکروارگانیسم‌ها ، روابط احتمالی بین سن، جنس، چپ یا راست بودن چشم با نوع قارچ‌های جدا شده، موثرترین انتخاب پادزیستی در مواجه با افتالمیت‌های قارچی چشم گاو هلشتاین را در اختیار خواننده محترم قرار دهد.