عدالت از بدیهی ترین اصولی است كه بشر میشناسد. اهمیت عدالت به حدی است كه در فقه تشیع از آن به عنوان یكی از اصول دین نام برده میشود. عدالت، موضوعی است كه در رشته های مختلف علمی مورد بحث قرار گرفته است. عدالت در زمره زیباترین و مقدس ترین واژه های تمدن محسوب گردیده و از جمله مفاهیمی است كه عقل جمعی همه افراد، آن را نیكو شمرده و تحقق آن پایه مشروعیت و ضرورت ایجاد دولت ها محسوب میگردد. مفهوم عدالت در محیط سازمانی و در میان كاركنان نیز مطرح میباشد و اكثراً از آن به عنوان عدالت سازمانی یاد می كنند. به اعتقاد گرین برگ درك عدالت در سازمان یك اصل و الزام اساسی برای، اثربخشی وكاركرد موثر سازمانها و همچنین رضایت شغلی افراد سازمان است (خراسانی و کنعانی نیری، 1391).

در نظام بروکراتیک که تمام تلاش مدیران در جهت کسب کارایی بیشتر با حفظ سلسله مراتب هرمی سازمان بوده، مناسباتی سطحی و غیرقابل اطمینان بین افراد به وجود می آید اما در نظام ارزشی و انسانی دموکراتیک مناسباتی درست و قابل اطمینان در میان مردم شکل می گیرد که در چنین محیطی به سازمان و اعضای آن فرصت داده می شود که تا حد توان پیش بروند و بر این اساس توجه به شهروندان

 افزایش می‎یابد. اکنون که اهمیت شهروندان به عنوان یکی از منابع بسیار مهم سازمان درک شده، رفتار آن ها هم می‎تواند بسیار با اهمیت تلقی شود و از این رو است که محققان زیادی به تجزیه و تحلیل رفتار شهروندی پرداخته اند. رفتار شهروندمدار سازمانی اشاره به اقدامات منصفانه و از روی صلاحدیدی دارد که موجب ارتقای اثربخشی سازمانی می شود (رضایی کلیدبری و باقر سلیمی، 1387).

سازمان ها بدون تمایل داوطلبانه افراد به همکاری، قادر به توسعه اثربخشی خرد جمعی خود نیستند. زیرا در حالت اجباری، شخص وظایف خود را در راستای مقررات و قوانین و استانداردهای قابل قبول یک سازمان و صرفاً در حد رعایت الزامات انجام می دهد. ولی در همکاری داوطلبانه افراد سعی، کوشش، انرژی و بصیرت خود را برای شکوفایی توانایی های خود به نفع سازمان ابراز می کنند. رفتار شروندی سازمانی یک تفکر و ایده است و آن مشتمل بر رفتارهای متنوع کارکنان نظیر، پذیرش و بر عهده گرفتن مسئولیت های اضافی، پیروی از قوانین و رویه های سازمان، حفظ و توسعه نگرش مثبت، شکیبایی و تحمل نارضایتی و مشکلات در سر کار است (غلامحسین، بجانی و ملکی نیا، 1389).

همچنین موفقیت در دنیای رقابتی سازمان ها به توانایی توسعة روابط مبتنی بر اعتماد نیاز دارد. سازمان ها و كاركنان نیاز دارند كه هم خودشان قابل اعتماد باشندو هم به یکدیگر اعتماد کنند. اعتماد تأثیرات مهم و مثبتی بر نتایج سازمانی، دارد. اعتماد رفتارها و عملكردهای سازمانی را تسهیل می كند. اعتماد سازمانی بالا در میان اعضای سازمان ها، باعث می شود تا آنها در هنگام روبه رو شدن با مشكلات سازما نی، امیدوارانه به اقدامات گروهی برای برطرف كردن آن مشكلات بپردازند. همچنین از انجام امور ناقص و بیهوده در چنین سازمان هایی جلوگیری می شود .اعتماد سازمانی مبنای همة تعامل های انسانی است و بر این اساس شالودة فرهنگ سازمانی پی ریزی می گردد اعتماد سازمانی كاركنان به ساختار، نظام و فرهنگ سازمانی كه در آن مشغول به كار هستند، سبب اعتماد و اطمینان كامل كاركنان به سازمان می گردد و به ارزیابی مفید و مطلوب از اركان سازمان منجر می شود اعتماد اساس موفقیت در زندگی شخصی و روابط كاری است. در واقع همة روابط سازمانی بر مبنای اعتماد ایجاد می شود (مهداد، دهقان، گلپرور و شجاع، 1391).

لذا در این فصل به بیان مسئله ای در باب نقش اعتماد بر رابطه بین عدالت سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی پرداخته و بعد از بررسی ادبیات موجود، مدل فرضیات تهیه می شود. بر مبنای مدل موجود، اهداف تحقیق مشخص شده و در نهایت با تعریف قلمرو تحقیق و اصطلاحات به کار رفته در تحقیق، پرداخته شده است.