با ورود به اقتصاد دانش محور، دانش در مقایسه با سایر عوامل تولید مانند زمین، سرمایه، ماشین آلات و… از ارجحیت بیشتری برخوردار شده است به طوری كه در این اقتصاد، دانش به عنوان مهمترین عامل تولید محسوب می­شود و از آن به عنوان مهمترین مزیت رقابتی سازمان­ها نام برده می­شود(سیتارامان و همکاران،2002).[1] یكی از ویژگی­های دانش این است كه نامشهود است، یعنی غیرقابل لمس و غیرمحسوس می­باشد و ارزشگذاری و اندازه­گیری آن بسیار سخت و مشكل است. در صورتی­كه در گذشته سازمان­ها با استفاده از روشهای حسابداری قادر بودند تا ارزش و اندازه عوامل تولید خود را بطور كامل محاسبه كنند ولی امروزه این روشهای حسابداری دیگر دارای كارایی لازم نیستند(سالیوان و همکاران،2000)[2]. دانش به عنوان یكی از مهمترین اجزای دارایی­های نامشهود محسوب می­شود. اگر در گذشته بیشتر دارایی­های سازمان­ها، مشهود  بوده­اند ولی امروزه قسمت اعظم دارایی­های سازمان­ها نامشهود هستند.(منبع قبلی)

 در این اقتصاد دانش محور، موفقیت سازمان­ها به توانایی مدیریت این دارایی­های نامشهود بستگی دارد و برای اینكه بتوانیم این دارایی­ها را مدیریت كنیم ابتدا می­بایستی آنها را شناسایی و اندازه­گیری كرده تا در نهایت بتوانیم آنها را مدیریت كنیم  (سانچز و همکاران،2000)[3].

با ورود به اقتصاد دانش محور، ما به مدل جدیدی از دارایی­های سازمانی نیاز داریم. بطور كلی دارایی­های سازمانی را می­توان به 2 دسته كلی تقسیم كرد :
1- دارایی­های مشهود : این دارایی­ها شامل دارایی­های فیزیكی و مالی هستند كه بطور تقریباً كامل در ترازنامه شركت­ها منعكس می­شود. این دارایی­ها تحت اصول اقتصاد كمیابی عمل می­كنند یعنی با استفاده بیشتر از آنها، از ارزش آنها كاسته می­شود.
2- دارایی­های نامشهود : این دارایی­ها هم به دو دسته كلی تقسیم می­شوند :
2-1 : دارایی­های نامشهودی كه به وسیله قانون حمایت شده­اند و به آنها عنوان مالكیت معنوی را    داده­اند كه شامل حق امتیازها، كپی رایت­ها، فرانشیز، علایم و مارك­های تجاری و غیره است. برخی از موارد آن در ترازنامه منعكس می­شوند.
2-2 : سایر دارایی­های نامشهود كه شامل سرمایه های فکری است كه تحت اصول اقتصاد فراوانی عمل می­كنند یعنی با استفاده بیشتر از آنها، از ارزش آنها كاسته نمی­شود و معمولاً در ترازنامه منعكس نمی­شوند.(تایلز و همکاران،2002 ) 1
با توجه به مطالب ارائه شده در بالا هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین سرمایه فکری و مدیریت سود در شرکتهای سهامی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران میباشد و سعی می شود به این سوال که آیا سرمایه فکری در شرکتهای سهامی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تاثیری بر مدیریت سود در این شرکتها دارد یا خیر؟ و در صورت تاثیر مثبت رابطه چگونه خواهد بود. در ادامه این فصل با توجه به موضوع تحقیق به بیان مسأله اصلی پژوهش، ضرورت انجام تحقیق، اهداف پژوهش، قلمرو تحقیق، متغیرهای مورد مطالعه، فرضیه­های تحقیق و در پایان اصطلاحات و واژه­های تخصصی پرداخته خواهد شد.
[1] Seetharaman et al, 2002
[2] Sullivan et al, 2000
[3] San`chez et al, 2000
1 Tayles et al, 2002