مدیریت زنجیره تامین[1]، یکی از رایج ترین عناوین مورد بحث در ادبیات کسب و کار
می باشد. این یک اصل اساسی برای سازمان هاست که یک مزیت رقابتی پایدار برای پیشرو ماندن در بازار ایجاد نمایند. نیاز به انسجام و یکپارچگی عناصر مختلف در مدیریت زنجیره تامین، برای بیشتر شرکت ها به عنوان یک عامل مهم جهت رقابتی ماندن شناخته شده است.

 همانطور که شرکت های بیشتر و بیشتری از عملکرد زنجیره تامین خود آگاه می شوند، هماهنگی و انسجام عوامل مختلف در مدیریت زنجیره تامین در کسب مزیت رقابتی حیاتی می شود.امروزه با پیشرفت صنایع تولیدی و وجود رقابت شدید جهانی بین شرکت­ها و کمپانی­ها، کوتاه­تر شدن چرخه عمر کالا، زمان مورد نیاز برای بازاریابی و نیازهای متفاوت مشتریان در نقاط مختلف و فواصل مختلف از محل تولید، شرکت های توزیع کالاها و مواد اولیه و حمل و نقل بر آن شده­اند که کارایی و بهره­وری سیستم­های خود را بهبود بخشند. سیستم­های توزیع و حمل و نقل باید قادر به توزیع محصول با کمترین هزینه و در کمترین مدت ممکن باشند تا محصولات به موقع به مشتریان تحویل داده شوند.در سیستم­های تولیدی و جریان­های کارگاهی ودر خطوط تولید و مونتاژ کالاها و محصولات لزوم برنامه­ریزی صحیح و اقتصادی با کمترین هزینه و زمان سیکل تولیدی برای حداکثر شدن مقدار تولید و توانایی پاسخگویی به موقع به نیاز مشتریان در بازارهای رقابتی امروز به چشم می خورد.

به طور کلی، لزوم کاهش هزینه­های تولیدی شرکت­ها و کمپانی­ها در سیستم های تولیدی کارشناسان و برنامه­ریزان سیستم­های تولیدی را بر آن داشته است تا در جهت هر چه کمتر کردن هزینه­های مواد و افزایش سطح تولید و بهره­وری از بهترین زمان­بندی و توالی عملیات[2] ممکن استفاده نمایند.

1-2- بیان مسأله

کسب و کار کامل تولید، از استخراج مواد خام به سمت تولید در مراحل مختلف در زنجیره تامین تا مشتریان نهایی،گواه بر نیاز رو به افزایش به رفتار کارا به خاطر رقابت افزایش یافته و حاشیه سود کاهش یافته است. کل زنجیره تحت تاثیر واقع شده و بنابراین از فقط چند دهه قبل، هم عاملان تولید و هم تامین کنندگان خدمات در صنعت حمل و نقل در حال روبرویی با موقعیتی چالش برانگیز می باشند. در این موقعیت شرکتهای زیادی مجبور شده اند تمرکزشان را از بهینه سازی تجارت شخصی خود به برنامه ریزی برای سود کل زنجیره، تغییر دهند.بنابراین رقابت امروزی به جای عاملان مستقل، بین زنجیره های تامین می باشد که این منجر به تشریک مساعی رو به افزایش بین عاملان در یک زنجیره تامین شده است.

بیشتر فعالیت ها در زنجیره تامین دارای وابستگی درونی اند دریک بخش مدیریت زنجیره­ تامین بر عملکرد سایر فرایندها تاثرگذار است. مدیریت موجودی و حمل و نقل دو محرک کلیدی زنجیره تامین هستند. تشریک مساعی این دو محرک که اغلب به عنوان مسائل مسیریابی موجودی شناخته می شود در بهبود زنجیره تامین موثر است.در این تحقیق زنجیره تامین شامل تعدادی تامین کننده، تعدادی کارخانه و مراکز توزیع می باشد و مدل برنامه ریزی خطی برای ماکزیمم کردن سود مورد انتظار کارخانجات تولیدکننده محصولات لبنی(محصولات با عمر کوتاه یا فاسد شدنی) با محدودیت پنجره زمانی ارائه شده است.در ادامه بعنوان مطالعه موردی مدل تدوین شده در کارخانه پرتودانه خزر( تولید کننده انواغ روغن و مارگارین) واقع در شهرک صنعتی بهشهر پیاده سازی شده است.

[1] Supply Chain Management (SCM)

[2] Sequencing Operations