رشد بی رویه جمعیت، به خصوص در كشورهای جهان سوم و لزوم تأمین غذای كافی، سلامتی و زندگی آینده بشر را تهدید می‏كند. در این میان، ایران به عنوان یكی از كشور‌های با رشد بالای جمعیت و عدم كارایی كافی در جهت استحصال مواد و محصولات غذایی از منابع موجود، با بحران افزایش جمعیت و تأمین غذای كافی برای آن‌ها مواجه است. به طوری كه میزان غذای دریافتی افراد در كشور هنوز فاصله‌ی زیادی با استاندارد‌های توسعه یافته از طرف سازمان خواروبار جهانی دارد (8). در حدود 1000 سال قبل از میلاد مسیح همراه با مهاجرت اقوام آریایی به فلات ایران ماكیان نیز وارد این سرزمین شدند و اقوام ساكن این فلات از آن بهره‏برداری كرده‌اند. تا قبل از سال 1333 پرورش طیور به صورت اولیه و ابتدایی در روستاها انجام می‌گرفت اما به تدریج به دلیل نیاز روز افزون جامعه به فرآورده‌های پروتئینی با منشأ حیوانی، استفاده از روش‌های نوین تولید و افزایش محصول را ضروری كرد (13). با پیشرفت در کار به‌نژادی بوقلمون، سود حاصل از فعالیت در این بخش افزایش یافته و افراد بیشتری علاقمند به فعالیت در این بخش می‌شوند که نتیجه‌ی آن افزایش تولید، اشتغال و کاهش روند مهاجرت از روستا به شهر می‌باشد. بوقلمون علاوه بر اهمیتی که در بهبود اقتصاد خانوارهای روستایی دارند، به عنوان ذخایر مهم ژنتیکی به حساب آمده که حفاظت از آن‌ها برای نسل‌های آینده نیز ضروری است. چرا که در بسیاری موارد با گذشت زمان و پیشرفت علم و آگاهی بیش‌تر نسبت به اهمیت اقتصادی صفات مختلف، نیازهای جدید مطرح می‌شود که متخصصین اصلاح نژاد را بر آن می‌دارد که از ژن‌هایی که قبلاً اهمیت زیادی داده نمی‌شد با توجه به آن نیازهای جدید استفاده نمایند (16). با وجود آن‌که علم ژنتیک

 کمی با بهره‌گیری از علوم مختلفی هم‌چون ریاضیات، آمار، ژنتیک، کامپیوتر، اقتصاد در طی دوران متوالی در دهه‌های اخیر پیشرفت‌های زیادی در زمینه اصلاح نژاد دام آفریده است با این حال استفاده از روش‌هایی که بتواند منجر به افزایش صحت و بازده انتخاب شود، همواره مورد توجه بوده است. یکی از راه‌کارهای احتمالی مناسب برای دست یابی به اهداف فوق، به‌ کارگیری روش‌های ژنتیک مولکولی می‌باشد (4). بوقلمون در طبقه­بندی حیوانات از خانواده مله آگرینه و جنس مله آگریس می­باشد. در این جنس سه گونه وجود دارد که عبارتند از مکزیکی، آمریکایی و هنوراسی. دو گونه اول اجداد بوقلمون بوده ولی گونه سوم هنوز به صورت وحشی باقی مانده است. بوقلمون از کشور مکزیک به تمام جهان راه یافته در حالی که از نام آن اینگونه به نظر می­رسد که منشأ آن ترکیه است. پرورش بوقلمون از دیرباز در نقاط مختلف روستایی و حتی شهری، رایج بوده و پرورش دهندگان علاوه بر نیاز‌های خود، مازاد تولیدات را به فروش می‌رسانند. از این رو ایجاد اشتغال، كمك به اقتصاد خانوار‌های روستایی و در تولید بخشی از منابع غذایی نقش مهمی ایفا می‌كنند. بنابراین، استفاده از بوقلمون به عنوان جمعیت مولد ژنتیكی پایه در برنامه‌های اصلاح نژادی طیور کشور دارای مزایای بسیاری است و شناخت دقیق‌تر و کسب اطلاعات بیشتر در مورد آن‌ها جهت حفظ این ذخایر ژنتیکی ضروری به‌ نظر می‌رسد.

امروزه صنعت پرورش طیور یکی از پر رونق­ترین صنایع تولید کننده پروتئین حیوانی در کشورهای دنیا محسوب می­گردد و در سال­های اخیر رشد کمی و کیفی آن با توجه به افزایش جمعیت جهان قابل توجه بوده است. پرورش سایر تولیدات طیور غیر از مرغ گوشتی، نه تنها از نظر استراتژیک که از نظر تکمیل سبد غذایی نزدیک به گوشت سفید از ارزش زیادی برخوردار است.

تولید وزن لاشه بالا همراه با مزیت‏های پرورشی و خصوصیات تغذیه‏ای پرورش بوقلمون را شاخص کرده است. زمان کشتار بوقلمون نر گوشتی در مدت زمان 18 هفته به وزن معادل 16 کیلوگرم می‏رسد. لاشه گوشت بوقلمون از 60% گوشت سفید و 40% گوشت قرمز تشکیل شده است. مزه گوشت سفید و قرمز لاشه به خاطر ترکیبات و عوامل مختلف از یکدیگر متمایز بوده و بسیار لذیذ و خوشمزه می­باشد. همچنین قیمت گوشت فروش بالاتر از مرغ گوشتی یکی از عوامل جذابیت پرورش می­باشد.

گوشت بوقلمون از نظر ترکیبات دارای پروتئین بالا، کمترین کلسترول و میزان املاح و اسیدآمینه­های ضروری می­باشد، لذا یک منبع مناسب پروتئین برای افراد مسن، کودکان در حال رشد، مبتلایان به امراض قلبی و عروقی و سایر افراد می­باشد. گوشت بوقلمون از نظر میزان کلسترول بعد از ماهی در درجه دوم قرار می­گیرد، لذا کسانی که میزان کلسترول و چربی خون بالا دارند براحتی می­توانند از آن بهره مند گردند.

در صنایع جانبی به دلیل وزن بالای لاشه به راحتی مورد مصرف قرار می­گیرد، موارد مطرح شده خود گواه توجه سایر کشورها به گوشت بوقلمون به عنوان یک منبع پروتئین مناسب تلقی می­شود.

از طرفی بیماری­های شایع طیور به خصوص بوقلمون می­تواند تهدیدکننده حیات و کاهش راندمان تولید باشد. بیماری­های انگلی به عنوان یکی از بیماری­های شایع بوقلمون، یکی از عوامل کاهش وزن لاشه و مرگ و میر آن می­باشد.

حضور بیماری­های انگلی مانند هستیومونیازیس، کوکسیدیوزیس، هگزامتیازیس، آسکاریدیا دیسیمیلیس، کریپتوسپوریدیوم و …از عوامل کاهش جذب مواد غذایی و رشد این حیوان تلقی می­شود.

پرندگان به دلیل داشتن قدرت پرواز آزاد وطولانی مدت و عدم امكان قرنطینه كردن آنها می توانندباعث انتشار انواع عوامل عفونی از جمله آلودگی­های كرمی و تك یاخته­ای در مناطق مختلف، بومی شدن انگل در اقلیم جدید، ابتلای ماكیان و سایر پرندگان و گاهی سایر دام­های اهلی و انسان و حتی بروز اپیدمی­های انگلی شوند (21 ؛ 24 ؛ 26). همچنان كه آلودگی انگلی جوجه­ها، بوقلمون، بلدرچین، مرغ هندی و قرقاول­های آسیایی (Peafowl) كه با كبوتران آلوده در تماس بودندگزارش شده است(25). بدون شك با شناسایی آلودگی های انگلی هر منطقه، می توان اقدامات لازم جهت درمان و كنترل این آلودگی ها اتخاذ نمود تا ضمن جلوگیری از انتشار آلودگی، از شدت ضایعات وكاهش وزن بوقلمون نیز كاسته شود (22).