پایان نامه ارشد: استفاده از روش تجزیه بندرز در طراحی شبکه توزیع در زنجیره تامین دو سطحی با تابع تقاضای تصادفی
برای پاسخ دادن به شرایط در حال تغییر در عرصه اقتصاد و تجارت، و نیز تاثیر مسایل مربوط به جغرافیای سیاسی[1] و فناوریهای مخرب، شرکتهای تولیدکننده محصولات صنعتی مجبور شدند تا مبادرت به انجام برنامهریزی استراتژیک، که شامل طراحی شبکه زنجیر تامین[2] (SCND) میشود، نمایند. بویژه در صنعت خودروسازی، عوامل فراوانی چون بازارهای آسیایی، معرفی فرآوردههای جدید مثل خودروهای هیبریدی[3] و برقی، ادغام شرکتها در یکدیگر و به تملک درآمدن شرکتها توسط شرکتهای دیگر، نرخ برابری ارزهای در حال نوسان، هزینههای مربوط به سوخت که به طور فزاینده بر نوسانات آن افزوده میشود، شرکتها را بر آن داشت تا اقدام به تجزیه و
تحلیل و بهبود استراتژیهای مربوط به زنجیره تامین خود نمایند. بعلاوه، زنجیرههای عرضه تولید صنعتی مدرن با مشتریانی روبهرو است که خواهان افزایش در تنوع فرآوردهها، چرخه حیات محصول کوتاه مدتتر، هزینه پایینتر، کیفیت بهتر و واکنش سریعتر هستند. برای موفقیت در بازارهایی که به شکل فزایندهای جهانی گردیده و رقابتی است، شرکتها باید پیوسته تلاش کنند تا در حالی که برای رویارویی با این شرایط غیره منتظره برنامهریزی میکنند، از هزینههای زنجیره تامین بکاهند و خدمات مشتریان را بهبود دهند] 1[.
طراحی شبکه زنجیره تامین، عبارت است از برنامهریزی استراتژیک زنجیرههای تامین، که به تعداد، موقعیت مکانی، و ظرفیت تاسیسات و مراکز توزیع، فناوری تولیدی که در هر یک از تاسیسات بکار گرفته میشود، انتخاب عرضهکننده، تصمیمات در خصوص مسأله ساختن یا خریدن[4]، و طراحی شبکه حمل و نقل مربوط میشود] 2[. طراحی شبکه زنجیره تامین، فناوری، فرآیند و داراییهای تولیدی یک شرکت ظرف سالهای آینده را مشخص میکند، سالهایی که طی آن شرکت باید دارای توان رقابت با شرکتهای دیگر را داشته باشد و همچنین بتواند تقاضاهای مشتریان را به بهترین نحو برآورده نماید.
علاوه بر این، معمولا تصمیمات استراتژیک مستلزم هزینههای سرمایهگذاری بالا هستند، هزینههایی که به راحتی قابل بازگشت نیستند. بنابراین، برای موفقیت بلند مدت هر شرکت تولیدی، طراحی شبکه زنجیره تامین بسیار ضروری است. چهار جنبه اصلی این مساله عبارتند از (1) توپولوژی یا مکانشناسی[5] زنجیره تامین، (2) زمانبندی تصمیمات، (3) لحاظ کردن عدم قطعیت به دلیل تصادفی بودن[6] دادههای ورودی، و (4) هدف حداکثر کردن سود] 3[. برای پشتیبانی از مدیران هنگام اتخاذ تصمیمات در مورد این مسأله به شدت پیچیده، به مدلهای کمی، مبتنی بر داده[7] نیاز است] 2[. در این پایان نامه، سعی میشود در راستای مدلکردن واقعیتر شبکه توزیع در سیستمهای زنجیره تامین، این شبکه با در نظر گرفتن تقاضاهای تصادفی و با استفاده از روش برنامهریزی تصادفی دو مرحلهای فرموله شود.
1-2- بیان مسأله
در این پایان نامه، یک مسأله طراحی شبکه توزیع در یک سیستم زنجیره تامین مورد مطالعه قرار میگیرد. این مسأله شامل مکانیابی کارخانهها و انبارهای توزیع و تعیین بهترین استراتژی برای توزیع محصول از کارخانهها به انبارهای توزیع و از انبارهای توزیع به خردهفروشها است. هدف این مسأله عبارت است از پیدا کردن تعداد، مکان و ظرفیت بهینه برای کارخانهها و انبارهای توزیع طوری که تقاضای خرده فروشها برآورده شده و هزینه کل طراحی شبکه کمینه شود. برخلاف اکثر تحقیقات انجام شده در زمینه طراحی شبکه توزیع زنجیره تامین، در این تحقیق فرض میشود که گزینههای مختلف برای ظرفیت کارخانهها و انبارهای توزیع وجود دارد. همچنین در این تحقیق یک شبکه توزیع چند محصولی در نظر گرفته میشود، یعنی توزیع بیش از یک محصول مدنظر است. در نهایت، تقاضا به صورت احتمالی در نظر گرفته شده، سعی در مدلسازی این مسأله با استفاده از رویکرد برنامهریزی احتمالی دو مرحلهای میشود. در برنامهریزی احتمالی دو مرحلهای متغیرهای تصمیم به دو دسته تقسیم میشوند: متغیرهای مرحله اول که شامل تصمیمهای استراتژیک بلند مدت هستند و متغیرهای مرحله دوم که شامل تصمیمهای عملیاتی و کوتاه مدت هستند. در مدل مورد مطالعه تصمیمهای مرحله اول عبارتند از: تعیین تعداد، مکان و ظرفیت کارخانهها و انبارهای توزیع و تصمیمهای مرحله دوم عبارتند از نحوه انتقال محصولات از کارخانهها به انبارهای توزیع و از انبارهای توزیع به خرده فروشها.
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط نجفی زهرا در 1399/10/26 ساعت 12:48:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |