نظام های آموزشی در گذر از مسائل کمی و همگانی کردن آموزش ناگزیر از توجه به مسائل کیفی پدیده های آموزشی هستند و ارتقای کیفیت آموزشی را ضمن توجه به منابع و تجهیزات از طریق اصلی ترین عامل در یک نظام آموزشی یعنی « معلم» مورد توجه و هدف گیری

 قرار داده اند (شارما . 2001 ، به نقل از دایی زاده).

حرفه تدریس، آموزش و برنامه ریزی درسی از جمله حرفه هایی است که نیاز به صلاحیت ها و ویژگی های خاصی دارد. ایثار، عشق به تعلیم و تربیت و نگرانی و علاقه به آینده جامعه و کشور از جمله اولین ویژگی ها و خصلت هایی است که یک مربی یا برنامه ریز درسی باید داشته باشد. آگاهی از مفاهیم، اصول و مسائل اساسی تعلیم و تربیت و  برنامه ریزی، آشنایی با مبانی و آثار فلسفی، روانی و اجتماعی برنامه های تربیتی و مهارت در کاربرد روشهای ارزشیابی و تکنیک های تحلیل برنامه نیز از ویژگی های ضروری و حیاتی حرفه تدریس و    برنامه ریزی تعلیم و تربیت است(یارمحمدیان، 1388، ص7).
برای تربیت دانش آموزانی که قادر به طبقه بندی اطلاعات، پردازش و  پیش بینی آن باشند معلمان باید در نقش خود بازنگری کنند و به جای سخنرانی، به راهنمایی دانش آموزان روی آورند. آنان باید اطلاعات و فناوری های جدید را در کلاس درس به کار گیرند(معروفی، 1384، ص29).
امروزه تدریس در آموزش و پرورش فقط «تدریس یاد دادن» نیست بلکه برانگیختن و راهنمایی یادگیری و یادگیرندگان است. معلم موفق، معلمی نیست که تنها آموزش می دهد، بلکه کسی است که فرصت های یادگیری را فراهم می سازد( شعاری نژاد، 1381، ص43).
از عناصر مهم برنامه درسی و طراحی آموزشی، انتخاب و اجرای روش مناسب در امر تدریس می باشد. شاید بتوان گفت که این عنصر، در تمام الگوهای طراحی آموزشی، جایگاه ویژه ای دارد و مهم ترین قسمت به حساب می آید. زیرا محتوا، رسانه ها و ارزشیابی و کلیه ی مراحل تدریس در جای جای روش و الگوی تدریس         قرار می گیرند که ما را به همه اهداف می رسانند. هنر معلم نیز در چگونگی انتخاب و اجرای روشهای تدریس نمایان می شود(فضلی خانی، 1380ص50).

(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)