دانلود پایان نامه ارشد: تجمل گرایی از دیدگاه اسلام
آدمی برای ادامه زندگی از تامین یك سلسله نیازمندیها از قبیل غذا, مسكن, لباس و دیگر نیازهایش، ناگزیر است و علاقه به این امور در سرشت او به ودیعه نهاده شده است و در دستورات اسلامی نیز در حد اعتدال به تهیه و تامین این نیازمندیها ترغیب شده است.
مطالبی پیرامون استفاده از مسكن مناسب, لباس پاكیزه و مناسب شان و موقعیت افراد, همه گویای عنایت شرع مقدس به برخورداری انسانها از نعمتهای الهی می باشد.
تجمل ، به معنای آراسته شدن و زینت دادن آمده است. اسلام به بهره مندی متعادل و متناسب با شرایط زمان و مکان از تجمل و زینت چه در معنای ظاهری و چه در معنای باطنی بسیار سفارش کرده است و اولیاء گرامی اسلام، استفاده از آن را به پیروان خود اکیداً توصیه نموده
اند. جامه زیبا پوشیدن، به مو شانه و روغن زدن، معطر بودن و خلاصه خود را آراستن در حال عبادت و در مواقع معاشرت با مردم، در مسجد یا در محیط خانواده، از مستحبات مؤکد و جزء برنامه روزانه مسلمین است. اما میزان و حد بكار گیری زینت و آراستگی نیز حائز اهمیت است چرا كه اسلام جایز نمی داند كه مسلمانان در هیچ زمینه دچار افراط و تفریط شوند . لذا در خصوص این امر نیز حد اعتدال را انتخاب نموده و آن را جزو لاینفكی برای رشد و تعالی انسان می داند. اما از نظر مکتب جاوید اسلام، توجه مفرط به زینت و آراستگی و ظواهر زندگی و خروج از حد اعتدال در استفاده از وسایل دنیوی که تجمل گرایی نامیده می شود، به شدت نکوهیده شده است.
درچند سال اخیرساده زیستی، حداقل درابعاد ظاهری، كم وبیش جای خود را به تجمل گرایی وتوجه به امورظاهری داده است. تغییرجهت فرهنگ خرید ومصرف خانواده ها به سمت تجمل گرایی، موضوع نگران كننده ای است. تجمل گرایی و رفاه زدگی و گرایش به ظواهر دنیوی ، غفلت از آراستگی های درونی و معنوی را به دنبال دارد و یکی از بزرگ ترین مواردی است که افراد خانواده را در اجتماع به کام فروبرده است . گو اینکه زندگی تجملی و پرزرق و برق نشان گر متمدن بودن مردم است .
انسانی كه به تجملات عادت كرد نمی تواند سختی های راه خدا را تحمل كند, نمیتواند همنشینی و معاشرت با مردم فقیر و مستمند را شیوه اجتماعی خود قرار دهد, به ناچار بتدریج از توده مردم فاصله گرفته و نسبت به دردمندان و محرومان بی تفاوت خواهد شد.
بنابراین دلباختگی نسبت به امور دنیا و زرق و برق آن- که در قالب تجمل گرایی ظاهر می شود- محکوم است نه بهره گیری معتدل و حساب شده از نعمت های این جهان.
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط نجفی زهرا در 1399/10/26 ساعت 07:07:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |