:
در نظام مقدس جمهوری اسلامی‌ انتظار عموم مردم از کارگزاران بخش دولتی این است که منصفانه در خدمت عموم مردم بوده و منابع عمومی‌ را به طریق مناسب اداره کنند. البته اهمیت مراقبت ویژه از منابع عمومی‌ که می­بایست در مسیر تامین منافع عموم بکار گرفته

 شوند بر کسی پوشیده نیست و اهمیت حفاظت از این منابع که در اختیار دستگاه­های اجرایی قرار دارد مستلزم تاکیید بیشتری است.

با توجه به وظایف دستگاه­های حکومتی وطبق قانون، هرساله بودجه­ هایی برای اجرای عملیات قانونی آن­ها تهیه شده که پس از سیر مراحل قانونی در اختیار آن­ها قرار می‌گیرد تا درچارچوب قوانین و مقررات مربوطه هزینه نمایند که می‌بایست توسط قانونگذار نظارت گردد تا درآمدهای قانونی بر اساس قوانین و مجوزهای مربوطه وصول و به خزانه واریز گردد تا از آن محل وجوه مورد نیاز در قالب بودجه ­های جاری و تملک­دارائی­های سرمایه‌ای به دستگاه­های اجرایی تخصیص یافته و دستگاه­های متولی نیز بتوانند پس از دریافت وجه در قالب مجوزهای قانونی (قانون محاسبات عمومی،  موافقتنامه متبادله و…….) برنامه­ های خود را اجرا نمایداز آنجائی که اعتبارات دولتی منابع بیت­المال بوده و متعلق به همه افراد جامعه است لذا می‌بایست نظارت تخصصی حرفه‌ای برآن صورت گیرد، تا انحراف از قوانین و مقررات احصاء شده و در صورتی که انحراف از قوانین و مقررات باعث وارد شدن ضرر و زیان به بیت­المال می‌گردد با آن برخورد مناسب شود و از تضییع بیت­المال جلوگیری گردد.
به جهت صیانت از بیت­المال، براساس اصل (55) قانون اساسی جمهوری اسلامی‌ سازمانی تحت عنوان دیوان محاسبات کشور تشکیل گردیده­است که براساس تعریف: دیوان محاسبات به كلیه حساب­های وزارتخانه‌ها، موسسات، شركت­های دولتی و سایر دستگاه­هائی كه بنحوی از انحاء از بودجه كل كشور استفاده می‌كنند و به ترتیبی كه قانون مقرر می‌دارد رسیدگی یا حسابرسی می‌نماید كه هیچ هزینه‌ای از اعتبارات مصوب تجاوز نكرده و هر وجهی در محل خود به مصرف رسیده باشد.
با توجه به مواد (5) و (6) قانون دیوان محاسبات کشور، بررسی جهت اطمینان از برقراری روش­ها و دستورالعمل­های مناسب مالی و کاربرد موثر آن­ها در جهت نیل به اهداف دستگاه­های مورد رسیدگی و اعلام نظر در خصوص وجود و کفایت مراجع کنترل کننده دستگاه­های اجرایی، از وظایف و اختیارات دیوان محاسبات کشور می‌ باشد.
ارزیابی کنترل­های داخلی مورد توجه حسابرسان دیوان محاسبات قرار دارد چرا که در صورت ارزیابی صحیح این کنترل­ها توسط حسابرسان ریسک انجام حسابرسی ملموس شده و این امر در نتیجه باعث ایجاد شناخت دقیق از سیستم تحت حسابرسی شده و به دلیل بکارگیری روش­های صحیح حسابرسی که خود باعث کاهش ریسک می­گردد موجبات اجرای یک حسابرسی موفق توسط حسابرسان فراهم می­آید.