کشور ایران با قرار داشتن در کمر بند آلپ – هیمالیا همواره در معرض زلزله‌های مخرب بزرگ بوده، کشور ایران با قرار داشتن در کمر بند است بطوریکه در هشتاد سال گذشته ما بطور متوسط در هر سال یک زلزله با بزرگی بیش از 6 ریشتر به خود دیده است و در این مدت تعداد 10 زلزله با بزرگی بیش از هفت ریشتر اتفاق افتاده است. با توجه به مطالب فوق باید در هر چند وقت یکبار انتظار زلزله‌های کم و بیش بزرگ را در یکی از نقاط ایران داشته باشیم. زلزله یک واقعیت زندگی در ایران است و مردم باید زندگی با زلزله را بیاموزند.
از نقطه نظر مهندسی زلزله، ساختن ساختمانهایی که در مقابل زلزله مقاوم باشند کار مشکلی نسیت اما در عمل مشکلاتی وجود دارد. اکثر

 ساختمانهای مسکونی و حتی اداری به وسیله مهندسین ساختمان و بخصوص مهندسینی که به اصول مهندسی زلزله آگاه باشند ساخته نمی‌شوند که عمده این مطلب ناشی از فقر فرهنگی مردم و آگاهی نداشتن آنها در مورد عواقب این مسأله است.

کلیه این موارد موجب می‌شود که آسیب پذیری سازه‌ها در برابر زلزله افزایش یابد و در صورت وقوع زلزله موجب بروز خسارت مالی و جانی غیرقابل جبران گردد. متأسفانه چنین مواردی در کشورمان بسیار مشاهده می‌شود و آمار نیز بیانگر تفاوت فاحش میزان این خسارات در کشور ما نسبت به کشورهای است که در آنها ظوابط مربوط به طراحی مقاوم در برابر زلزله در نظر گرفته می‌شود.
به عنوان مثال در 12 ژوئن سال 1978 زلزله‌ای با بزرگی 4/7 ریشتر در ژاپن رخ داد که در آن 27 نفر کشته شده‌اند و حالی که زلزله طبس تقریباً با همان بزرگی 20000 تا 25000 تلفات داشت.
با توجه به آنچه گفته شد و با توجه به شرایط ساخت سازه‌ها در گذشته، به نظر می‌رسد که تعداد بسیار زیادی از سازه‌های موجود در برابر زلزله آسیب پذیر باشند بطوری که در مقابل زلزله‌های ضعیف هم دچار خسارات سازه‌ای گردند. لذا انجام تحقیقاتی در مورد آسیب پذیری سازه‌ها بخصوص در شهرهای پر جمعیت ضروری به نظر می‌رسد تا با استفاده از نتایج آن در صورت لزوم سازه‌های آسیب پذیر تقویت شوند و همچنین از نتایج این تحقیقات در جهت بهبود وضعیت سازه‌های که در آینده ساخته خواهند شد استفاده گردد.
در این تحقیق به بررسی آسیب پذیری سازه‌های فولادی سه و چهار طبقه موجود در شهر شهرکرد (به عنوان نماینده ساختمان‌های 3 الی 6 طبقه که تقریبً اکثر سازه‌های ساخته شده و در حال ساخت را در بر می‌گیرد) پرداخته شده است که با توجه به مشترکات زیاد نحوه ساخت و ساز در کشور، نتایج آن می‌تواند به سازه‌های مناطق دیگر کشورمان نیز تعمیم یابد.