كتابخانه نهادی اجتماعی است كه در آن افراد به دنبال راهی برای برطرف كردن نیاز‌های اطلاعاتی خویش هستند. این نهاد، نقش مهمی در شناسایی نیازهای اطلاعاتی (اعم از نیازهای بالقوه و بالفعل)، فراهم‌آوری، بازیابی و دسترس‌پذیر ساختن محتوای منابع اطلاعاتی مورد نیاز كاربران بر عهده دارد. برای ایفای چنین نقشی علاوه بر وظایف معمول هر کتابخانه شامل فراهم‌آوری، سازمان‌دهی و دسترس‌پذیری منابع اطلاعاتی، بررسی موانع عاطفی و روان‌شناختی استفاده از كتابخانه می‌‌تواند در ارائه بهتر خدمات و استفاده هر ‌چه مناسب‌تر كاربران از كتابخانه تأثیر داشته باشد. این امر به این دلیل حائز اهمیت است كه یك كتابخانه به رغم داشتن مجموعه‌ای مناسب متشكل از انواع منابع

 اطلاعاتی، در صورت نداشتن محیطی آرام و بدون عوامل اضطراب‌زا، قادر نخواهد بود تا به طور شایسته كاربران خود را مورد حمایت قرار داده و خدمات مناسبی به آنها ارائه نماید. از این رو، موضوع اضطراب به عنوان یكی از عمده‌ترین موانع عاطفی و روان‌شناختی پیش روی كاربران بایستی مورد توجه قرار گیرد. تاكنون بحث اضطراب و انواع گوناگون آن مانند اضطراب رایانه‌ای، اضطراب اینترنتی، اضطراب اطلاعاتی، اضطراب پژوهش کتابخانه‌ای، اضطراب کتابخانه‌ای، اضطراب ریاضی و آمار و اضطراب پژوهش موضوع پژوهش‌های متعددی بوده است (عرفان‌منش، محمدی، دیده‌گاه، 1391). در این میان، اضطراب کتابخانه‌ای به عنوان یکی از مهم‌ترین و شایع‌ترین اضطراب‌ها در محیط‌های علمی محسوب می‌شود (Bostick,1992) .

ایده اضطراب کتابخانه‌ای از سال 1972 مطرح بوده است (خدیوی، عابدی، شعبانی، 1385). از اولین پژوهش‌های انجام شده در زمینه اضطراب کتابخانه‌ای پژوهشی بود که توسط ملون (Mellon, 1986) انجام گرفت؛ در این پژوهش برای اولین بار “نظریه اضطراب کتابخانه‌ای” مطرح شد. سپس بوستیک در سال 1992 مقیاس سنجش اضطراب کتابخانه‌ای را تعیین نمود و آن را به عنوان ابزاری برای پژوهش‌های خود در این زمینه مورد استفاده قرار داد. از آن پس، پژوهش‌های بسیاری برای کاهش میزان اضطراب کتابخانه‌ای انجام گرفته است.

در میان پژوهش‌های انجام شده طی سال‌های اخیر، جای خالی پژوهشی که به هوش هیجانی به عنوان عاملی تأثیرگذار بر سطح اضطراب کتابخانه‌ای بپردازد، مشهود است. از آنجا كه از یك سو هوش هیجانی و مؤلّفه‌های آن به ویژگی‌های روان‌شناختی افراد توجه نموده و سعی در تشریح و تفسیر جایگاه هیجانات و عواطف در توانمندی‌های انسانی دارد و از سویی دیگر اضطراب کتابخانه‌ای نیز به عنوان مانعی روان‌شناختی در جهت دستیابی به چنین توانمندی و قابلیتی محسوب می‌شود، می‌توان وجود رابطه بین این دو مقوله را محتمل دانست. شناخت ویژگی‌های گوناگون روان‌شناختی افراد و اهتمام ورزیدن نسبت به شناخت آنها، بستری را مهیا می‌سازد تا درگام نخست اشخاص بر اساس آن قادر شوند چه در قالب فعالیت‌های فردی و چه در قالب فعالیت‌های جمعی، توانمندی‌ها و ضعف‌های خویش را شناسایی نمایند. این افراد در گام بعد قادر خواهند شد از توانمندی‌ها و ضعف‌های شناخته شده خود، برای برقراری ارتباط مؤثر و تعامل هدفمند با دیگر افراد جامعه استفاده كنند. در این راستا، هوش هیجانی به عنوان یكی از عوامل تأثیرگذار در ارتباط با كسب آگاهی نسبت به روابط بین فردی كه توانایی شناخت و تمایز عواطف و انگیزه‌های افراد را بوجود می‌آورد، می‌تواند نقشی اساسی ایفا نماید (سلطانی‌فر، 1386). با توجه به این نكته كه هوش هیجانی ماهیتی اكتسابی دارد (Fletcher, Leadbetter, Curran, O’Sullivan, 2009)، به نظر می‌رسد پرداختن به این مفهوم زمینه‌ساز كاهش برخی مشكلات ارتباطی كاربران در كتابخانه‌ها باشد.