این بخش تلاش می کند با در نظرگرفتن فرضیه های دوگانه و چارچوب نظری بدست آمده در بخش اول، به بررسی نقش سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا(سیا) به عنوان مهمترین دستگاه اطلاعات خارجی ایالات متحده آمریکا در فرایند سیاست گذاری خارجی این کشور بپردازد. فصل سوم به عنوان فصل آغازین این بخش به شکلی کوتاه به معرفی جامعه اطلاعاتی آمریکا و وظایف هر کدام از سازمان های عضو در آن می پردازد. در فصل چهارم تلاش شده است نقش شناختی سازمان سیا در سیاست خارجی آمریکا بازنمایی گردد و فصل پنجم نیز به بازنمایی نقش های اجرایی این سازمان اختصاص دارد.
واکاوی نقش یک سازمان اطلاعاتی قدرتمند مانند سیا(سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا) از سه جهت بسیار دشوار است. از آنجایی که عرصه فعالیت های اطلاعاتی سازمان سیا بسیار گسترده بوده است، ادبیات قابل توجهی در طول ۵۰ سال گذشته درباره عملیات های این سازمان تولید شده است که تمامی آنها از اعتبار لازم برای استفاده در یک فعالیت پژوهشی دوره دکتری برخوردار نیستند. بسیاری از کتب با حسی آمیخته با نفرت یا غرور نوشته شده و لذا ممکن است مملو از دروغ پردازی یا مبالغه بوده باشند. بنابراین اولین دشواری مربوط به گزینش متون وثیق تر برای دستیابی به داده هایی مطمئن جهت تعمیم و نتیجه گیری است. برای فائق آمدن براین مشکل، نویسنده تلاش کرده است تا حد امکان هر واقعه را از تعداد بیشتری منبع مطالعه کرده و با بررسی تطبیقی داده های موجود از اعتبار آنها اطمینان نسبی پیدا کند. دشواری دوم ناشی از پنهانکاری حاکم بر عملیات ها و فعالیت های سیا به عنوان یک سازمان اطلاعاتی است. هرچند که سیاست های باز دولت آمریکا برای خروج اسناد از طبقه بندی، دسترسی محققین به داده های مورد نیاز جهت پژوهش را آسانتر کرده است، با این حال با توجه به ماهیت اطلاعات که همواره در زیردریایی از پنهانکاری نهفته است، ممکن است برخی از داده های مطرح شده در اسناد فاقد طبقه بندی ناقص یا با سوگیریهای پنهانی خاصی منتشر شده باشند که طبیعتاً در نتیجه گیری پژوهش حاضر نیز تاثیری اجتناب ناپذیر خواهد داشت. دشواری سوم عدم دسترسی به منابع و ادبیات اطلاعاتی موجود در کشورمان است. علی رغم آنکه ادبیات اطلاعاتی در دو دهه گذشته از سیر صعودی مطلوبی برخوردار بوده است، اما هیچ موسسه و نهاد پژوهشی و دانشگاهی ای در ایران به این موضوعات علاقه ای نشان نداده و فعالیتی دراین زمینه انجام نداده اند. لذا در داخل کشور منابع لازم در این خصوص نیز به ندرت و صرفاً در دانشگاههای نظامی یافت می شود. برخی دیگر از منابع نیز مستلزم خرید اینترنتی هستند که البته با مشکلات خاص خود روبرو بوده اند.
باوجود این، نویسنده تلاش کرده است با مطالعه دقیق و گسترده منابع در دسترس، مهمترین عملیات ها و فعالیت های سازمان سیا در سیاست خارجی آمریکا را استخراج و در این بخش تشریح نماید و با اتکا به داده های بدست آمده از این عملیات ها به ارزیابی فرضیه های تحقیق بپردازد.

فصل سوم: نگاهی به جامعه اطلاعاتی ایالات متحده آمریکا

براساس مفاد قوانین اطلاعاتی ایالات متحده مانند قانون امنیت ملی سال ۱۹۴۷، قانون سازمان اطلاعات مرکزی سال ۱۹۴۹، دستور اجرایی ۱۲۳۳۳ سال ۱۹۸۱ ریگان و قانون اصلاح اطلاعات و ممانعت از تروریسم سال ۲۰۰۴(Office of the Director of National Intelligence, 2009: 23, 137, 197, 711) جامعه اطلاعاتی ایالات متحده آمریکا مجموعه ای است متشکل از سازمان های اطلاعاتی دولت فدرال که تمامی فعالیت های مربوط به سیاست گذاری اطلاعاتی و اجرای عملیات های اطلاعاتی داخلی و خارجی را برعهده دارند.
جامعه اطلاعاتی آمریکا به دنبال ناکامی اطلاعاتی در پرل هاربر و باهدف ایجاد امکان تبادل داده های اطلاعاتی بین سازمان های گوناگون اطلاعاتی آمریکا و هماهنگی فعالیت های اطلاعاتی ملی تشکیل شد و براساس قانون اجرایی ۱۲۳۳۳(Office of the Director of National Intelligence, 2009: 711) ، ۶ وظیفه اساسی را بر عهده دارد :

1. جمع آوری اطلاعات مورد نیاز رییس جمهور، شورای امنیت ملی، وزرای خارجه و دفاع و دیگر مقامات اجرایی کشور به منظور بهینه کردن انجام وظایف و مسئولیت های آنان.
2. تولید و توزیع اطلاعات.
3. جمع آوری اطلاعات، رهبری و هدایت فعالیت ها برای حفاظت در مقابل فعالیت های اطلاعاتی که مستقیماً علیه آمریکا انجام می پذیرد.
4. فعالیت های ویژه.
5. مدیریت و پشتیبانی اقدامات ایالات متحده در داخل و خارج کشور با هدف بهینه شدن اقدامات.
6. دیگر فعالیت های اطلاعاتی که ممکن است رییس جمهور در زمان های گوناگون نیاز به انجام آن را صلاح بداند.

اعضای جامعه اطلاعاتی

براساس قانون اصلاح اطلاعات و ممانعت از تروریسم سال ۲۰۰۴ مدیریت جامعه اطلاعاتی آمریکا بر عهده مدیر اطلاعات ملی[۴۶] است که مشاور ارشد اطلاعاتی رییس جمهور بوده و مستقیما توسط رئیس جمهور و پس از تایید کمیته اطلاعاتی سنا، منصوب می شود. بدین ترتیب مدیر اطلاعات ملی مستقیماً به رییس جمهور و شورای امنیت ملی گزارش می کند(Office of the Director of National Intelligence, 2009: 137). تا قبل از آوریل ۲۰۰۵ رییس سازمان اطلاعات مرکزی، ریاست جامعه اطلاعاتی آمریکا را علاوه بر مدیریت سیا بر عهده داشت و همچنین مشاور عالی اطلاعاتی رییس جمهور بود. مدیر اطلاعات ملی به عنوان رئیس جامعه اطلاعاتی انجام وظیفه می کند. وی همچنین مشاور ارشد رئیس جمهور، شورای امنیت ملی، و شورای امنیت داخلی[۴۷] در موضوعات اطلاعاتی مرتبط با امنیت ملی است. مدیر اطلاعات ملی بر اجرای برنامه اطلاعات ملی نظارت کرده و آن را هدایت می کند. رئیس جمهور ایالات متحده با مشاوره و تایید سنا، مدیر اطلاعات مرکزی و قائم مقام وی را انتخاب می کند.
درحال حاضر جامعه اطلاعاتی آمریکا شامل ۱۶ سازمان اطلاعاتی به شرح زیر است(www.dni.gov):
1) سازمان اطلاعات مرکزی (سیا)[۴۸]
۲) سازمان امنیت ملی[۴۹]
۳) سازمان اطلاعات فضای زمین[۵۰]
۴) دفتر شناسایی ملی[۵۱]
۵) سازمان اطلاعات دفاعی[۵۲]
۶) اطلاعات نیروی زمینی[۵۳]
۷) سازمان اطلاعات نیروی هوایی[۵۴]
۸) دفتر اطلاعات نیروی دریایی[۵۵]
۹) اطلاعات تفنگ داران دریایی[۵۶]
۱۰) اطلاعات گارد ساحلی[۵۷]
۱۱) اداره اطلاعات و تحلیل[۵۸] (وزارت امنیت سرزمینی)